نمای بالینی اولیه کم کاری تیروئید در ناحیه آندمیک ید، قائم شهر و بابل

سابقه و هدف: شدت تظاهرات بالینی کم کاری تیروئید از اختلال خفیف عملکرد تیروئید با علائم اختصاصی یا بدون علائم ظاهری تا اغما میکزدم تفاوت دارد. بسیاری از تظاهرات این بیماری ممکن است به بیماری های دیگر نسبت داده شده یا به آنها توجه نشود. هدف از این مطالعه تعیین تظاهرات اولیه کم کاری تیروئید در ناحیه ای با کمبود ید در شمال ایران است. مواد و روش ها: همه بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید که در سال 1379-1374 به بیمارستان شهید بهشتی بابل مراجعه کرده اند وارد مطالعه شدند. تشخیص کم کاری تیروئید، براساس یافته های بالینی و اندازه گیری TSH و T4 سرم تائید شده است. بیماران با تشخیص قبلی بیماری های تیروئیدی و غیر تیروئیدی از مطالعه خارج شدند. داده های مطالعه براساس گرفتن شرح حال، معاینه بالینی و مصاحبه بدست آمده است. در آنالیز آماری فراوانی و فراوانی نسبی هر یک از متغیرها برحسب جنس تعیین شد و با آزمون X² مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: 213 بیمار که 177 زن و بقیه مرد با میانگین سنی 14±40 سال (حدود 76-14 سال) بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. مدت شروع علائم تا زمان تشخیص کم کاری تیروئید در 23% کمتر از یک ماه، در 22% از 1 تا 3 ماه و در 16%، 3 تا 12 ماه و در 39% بیش از یک سال بود. نشانه هایی که باعث مراجعه بیماران شده اند به ترتیب فراوانی عبارتند از ورم صورت و اطراف چشم در 48% که در 7% بیماران با ادم پاها و در %2.3 موارد با ادم دست همراه بوده و در مردان شایعترین از زنان بوده است (P<0.001). گواتر و احساس ناراحتی در گردن در 18%، نشانه های عضلانی استخوانی مثل درد و سفتی عضلات، درد مفاصل در 10%، پارستزی انگشتان دست شاخص بالینی سندرم کانال کارپ در 9%، خستگی و احساس کسالت در 6.5%، مسائل مربوط به قاعدگی و حاملگی در 2.3%، گرفتگی صدا در 1%، درد و دیستانسیون شکم در 1% و علت نامشخص در %2.4. نتیجه گیری: بسیاری از موارد کم کاری تیروئید با علائم غیر اختصاصی شروع می شوند که آگاهی از آن برای پزشکان مراکز بهداشتی درمانی ضروری است.